Reisverslag Friese rijders dag 1

Zondag 4 sept de huurbus opgehaald. We zouden dit zaterdag al doen , maar helaas het busje was er door omstandigheden nog niet. Reserve sleutel meegekregen van een andere bus en die konden we zondag dan ophalen. Eerst alle spullen die we inmiddels met hulp van vele hadden ingezameld in de bus geladen. En later op de avond nog naar Ureterp om alle gaten die er nog waren op te vullen met thee koffie wc rollen en nog veel meer.

Terug thuis nog even een bakje thee in de tuin van het mooie weer genieten en maar op bed want de wekker gaat vroeg morgen ochtend.

Maandag 5 sept. 2.30 gaat de wekker. Wat gegeten, kinderen een hele dikke knuffel en daar gaan we…. Google maps geeft ruim 15 uur rijden aan, dus waar zullen we het over hebben. 😅

6.00 de horizon wordt iets lichter, dus rijden de dageraad tegemoet. In die donkere wereld heb ik altijd het gevoel dat de wereld stilstaat, ondanks dat er toch auto’s voorbij rijden. Zodra het licht is, is de wereld ook weer ontwaakt en kunnen we een beetje van de omgeving genieten.

7.00 Hannover voorbij. Tot nu toe gaat het voorspoedig. Zo maar even wisselen na een kop koffie.

Inmiddels is het 15.15 een route met een unieke belevenis. Geen file in Duitsland! 11.00 rijden we Polen in. Met een aantal opmerkelijke gebeurtenissen net voor Krakau een brandende truck aan onze kant waar we nog net voorbij rijden voordat de brandweer alles achter ons stil zet. Voor de truck geen geluk, maar voor ons dus net wel, anders hadden we best wat vertraging gehad. 😄🙈

De reis gaat echt supergoed. Met af en toe een wissel en plaspauze. Na Krakau is ons geluk een beetje op en belanden we in een file, maar gelukkig is het niet van lange duur. We belanden op een binnendoor weg, waar we waarschijnlijk tot aan kosice op blijven.

Een prachtige route door bergen en over weilanden. Gek genoeg een prachtig wintersport gebied. Nooit geweten dat in Polen ook net als in Oostenrijk echte wintersportdorpjes zijn.  Maar dat komt natuurlijk omdat we er nog nooit in Polen zijn geweest. 😅

Tegen 17.00 rijden we de Slowakije in. En het was wel te zien. Het bordje grens was net voorbij en toen was het asfalt kennelijk op want   het wegdek was nogal slecht. Maar wat een fantastische route met uitzichten! 😍

Natuurlijk zijn we er niet voor de sightseeing, maar uiteindelijk is het voor ons de 1ste keer dat we in Polen en Slowakije zijn dus tja dat nemen we mee als herinnering.

Rond 18.30 komen we aan in Kosice bij de apolistische kerk waar we ontvangen worden door 3 dames. Iemand van de kerk zelf en 2 Oekraïense mensen een moeder en dochter. We laden de boel uit, wat een hoeveelheid spullen hadden we mee zeg. Maar met 5 mensen was het zo gebeurd.

We hadden nog niet gegeten en we werden uitgenodigd om wat bij moeder en dochter te eten. Heel gastvrij lekkere de soep, broodje met vulling, lekker stukje gekruidde kip en een overheerlijke pruimencake. Beide waren nog maar 2 en 4 maanden hier in Kosice.

Nu moesten we maar snel naar het hotel anders konden we niet meer inchecken. Het is een hotel/pensioen midden in de stad en ziet er wat vervallen uit, maar de receptie is vriendelijk en we hebben een bed.

Onze bilspieren waren na 15 uren autorijden wel wat aan andere beweging toe en zijn daarom naar het oude centrum gelopen iets van 3 minuten lopen. Zodra we een poortje doorliepen, kwamen we in een totaal andere wereld. We liepen tegen een fonteinen spel aan die bewoog met de muziek, en daarnaast stond een prachtige oude kathedraal de gebouwen waren in zoverre we in het donker konden zien netjes en ook uit oude tijden.

Om de dag af te sluiten zijn we op een terrasje gaan zitten om een wijntje te drinken. Wat een dag. 😍

Reisverslag Friese rijders dag 2

6.30 de wekker. Het is tenslotte geen vakantie. 😄 De spullen opgeruimd en in de auto gelegd. Dan op naar het ontbijt. Het gaat in dit hotel anders dan we in Nederland zijn gewend, daar heb je vaak een lopend buffet met yoghurt, vruchtjes, eieren, croissantjes, en wat kun je nog meer verzinnen.

Hier was het kiezen van een menu en er was heel wat behalve een licht ontbijt. Scrambled eggs, Engels ontbijt, Toast ed. Na ja dan maar toast en ham with eggs. Gelukkig wel een kop thee. (Voor Gerard koffie)

20 voor 8 vertrokken we uithet hotel om onze gasten op te halen. Ze stonden klaar bij dezelfde kerk waar we gister de spullen hadden uitgeladen.

We kregen een kop koffie en daarna de gasten ontmoet. 1 moeder met 2 jongens (10 en 15) met hun beppe. En een moeder met 2 oudere dochters. Ze hadden niet meer dan een kleine koffer en een paar tassen mee aan persoonlijke spullen. En dan te bedenken dat ze al langer onderweg zijn dan een paar dagen.

Het vrouwtje van de kerk sprak nog een gebed uit voor ons. Helaas in Slowaaks zodat we alleen het woordje amen verstonden. Maar het was lief dat ze dit voor ons deed.

En dan op weg. Met een kostbare lading. 7 gasten uit Oekraïne die gewoonweg niet weg wilden maar wel moesten. Dan is 1500 km (voor hun nog veeeeeeel meer) heel ver weg van je huis waarvan je niet weet of hij er nog staat en of er überhaupt nog wat over is van je omgeving. Dan te bedenken dat dit allemaal niet eens zover weg is. Er zijn mensen die dit aantal km rijden om vakantie te vieren.

We rijden en doen pauzes en tijdens de pauzes praten we met de moeder van de jongens, die kan een beetje Engels en die vertaald het weer naar haar reisgenoten. De 2 jongens wisselen elkaar af met het voorin zitten. Later op de rit probeert de oudste jongen zelfs wat met me te communiceren dmv handen en voeten, google translate en wat Engels.

We weten dat we de rit niet helemaal tot Nederland halen dus we boeken een hotel in Dresden. In de stad aangekomen deden we tot grote vreugde van de jongens de Mac Donalds aan en aten een hamburger menu. Daarna verder naar het hotel een route dwars door de stad met vele obstakels, maar 20.00 komen we aan bij het hotel. Waar onze gasten zich in hun eigen kamer even kunnen ontspannen en ook wij even een bad nemen en lekker slapen kunnen.

Morgen weer een nieuwe dag

Reisverslag Friese rijders dag 3

7.30 gaat de wekker weer na een heerlijke nacht te hebben geslapen. Goed bed fijne kamer. Om 8.00 hadden we met onze gasten afgesproken in de lobby om dan met zijn allen te gaan ontbijten. Gelukkig hadden ze allemaal goed geslapen.

Of het de gewoonte is of dat het nog een overlevingsstand is. Maar na het ontbijt wilden een aantal graag nog wat meenemen aan broodjes. Dus maar mooi laten gaan. En als er buiten een alarm gaat schrikken ze oprecht. Aan die dingen merk je dat ze heel wat meegemaakt hebben en nog steeds moeten verwerken. Of in ieder geval een plekje moeten geven.

Het is een lange rit met veel slapen.

12.00 doen we een plas en lunchpauze. En even de benen strekken. In de tankshop even een broodje bockworst gekocht.

Bij de toiletten komen we een medewerkster tegen die ook uit Oekraïne komt en meteen door heeft dat de gasten vluchtelingen zijn. Zelf is ze al 20 jaar in Duitsland, maar het greep haar aan dat er oorlog in haar land is. Toen ze begreep dat wij uit Holland kwamen en hun hielpen, begon ze ons te bedanken voor het helpen van haar mensen. Dat komt toch wel even binnen 🥺 hoe meer ik erover nadenk hoe moeilijker het wordt om te begrijpen wat er aan de hand is. Natuurlijk weet ik dat wel maar waarom??

1 van onze gasten is wat reisziek dat komt er voor haar ook nog eens bij. Gelukkig kan ze  redelijk slapen en slaapt ze erdoor heen.

Beppe wordt iets vrijer en geeft me soms een arm voor steun. Dat was in het begin echt niet aan de orde. Je bouwt toch een band op met de mensen zo. De jongens liggen tegen ons aan te slapen, wat zal er door die koppies heen gaan. Als onze kinderen zo’n reis moeten doen vervelen ze zich stierlijk en beginnen ze kattekwaad uit te halen. Deze jongens houden zich de hele reis rustig.

De reis verloopt minder spoedig dan de heen reis. Veel files en zelfs door Google maps een stuk binnendoor gestuurd omdat we anders iets van 35 minuten stil zouden staan in de file en onze aankomst tijd ook weer later wordt.

Na de files achter ons hebben gelaten, kunnen we weer flink doorrijden. En rond 16.30 bereiken we de Nederlandse grens. Omdat nu Duitsland duur is qua tanken rijden we net de grens over en tanken we bij de shell in Klazienaveen. Als we met alle gasten binnenkomen hebben ze al snel door dat het geen gewone gasten zijn. Gerard wil een kopje koffie halen en al gauw krijgen we spontaan de muntjes gratis van ze om koffie en chocomelk te halen voor ons allemaal. Hoe mooi is dat! 😍

17.50 aankomst in Heerenveen. Nu moesten we zorgen dat de gasten goed op hun plek kwamen. Gezin van 4 blijven 1 nachtje in het hotel en gaan morgen naar Ameland in een chalet waar ze verblijven mogen. We hebben daar nog wat gegeten. En daarna naar hun kamer gebracht. Het is een professorische kamer gemaakt in een zaal waar ze stretchers hebben neergezet. Liefst had ik ze mee naar huis genomen en hun daar een nachtje laten slapen om ze dan verder te brengen. Maar ja dat kan niet. Ze moesten zich inschrijven en kregen zo’n festival bandje om, zodat ze weten dat ze er nieuw zijn. Na hun wegwijs te hebben gemaakt nemen we afscheid van hun en zullen hun morgen naar Ameland brengen.

Het andere gezin hebben zich ingeschreven in Heerenveen en die hebben we later nog naar hun definitieve plekje in Ureterp gebracht. Bij aankomst een ontvangst commitee. Wat een warm welkom, van  het Oekraïnsche gezin die daar al verblijven en van mensen van de organisatie. Wat waren ze blij dat ze er waren. Ze hadden een mooi plekje en konden zich gaan settelen. Ze mogen zo lang ze willen daar blijven en dat gaf hun ook rust.

Hierna de bus naar Marum gereden en afgetankt en de sleutel ingeleverd. Eindstand 260726km  Totaal komt op 3149km gereden km deze 3 dgn. We hadden al contact met Sander gehad dus die was er ook even later om ons naar huis te rijden. 22.20 uur thuis. Biertje gedronken op de goede afloop douchen en op bed. Met veel gedachten in het hoofd toch redelijk snel in slaap gevallen. Snachts wakker door hevig onweer. Meteen de gedachte, hoe ondergaan onze gasten in dit voor hen vreemde land dit natuurgeweld? Nog even geslapen en Eveline zal daarna met 4 gasten naar Ameland om hun laatste stuk van de reis te begeleiden door een voor hen bekend persoon. Voelt wel zo fijn.

Reisverslag Friese rijders dag 4

Vandaag om 9.30 weer naar Heerenveen om onze 4 gasten naar Ameland te brengen. Het weerzien was fijn. Ze hadden redelijk geslapen op de veldbedjes, gelukkig was het voor 1 nachtje.

Er werden nog wat formulieren ingevuld en er werden goed gevulde lunchpakketjes gemaakt om mee  te nemen. Om 12.30 gaat de veer naar Ameland. Spullen in onze auto, helaas kon Gerard niet mee, omdat onze bus nog bij de garage staat. Om 10.40 vertrokken we naar Holwerd en de reis ging mooi vlot. Ze zagen van alles en het landschap was voor hun natuurlijk helemaal nieuw. Schapen, koeien en vooral de molens vonden ze maar wat leuk.

Bij Holwerd aangekomen vinden ze het een prachtig uitzicht. We moeten nog even wachten, dus koop ik een kopje koffie voor ze. Als ze ziet dat 2 thee 5 euro is schrikt ze wel een beetje en vraagt of alles zo duur is. Tja hoe moet je dan uitleggen, dat dat ook mede door de oorlog komt, maar dat wij er nog steeds beter voor zitten dan zij 2000 km van huis met 1 koffer en verder niets.

Om 12.30 stappen we de boot op en vooral de jongens kijken hun ogen uit. Helemaal blij dat ze op de boot zitten. Helaas is het niet heel mooi weer, maar dat is niet anders. We eten onze lunch pakketjes en praten wat met elkaar.

Rond 13.20 komen we aan en worden we opgevangen door iemand die de Oekraïense vlag vast heeft. Super! Die begeleid ons naar de taxi en we gaan 1 st naar het gemeentehuis om daar wat zakelijke dingen te regelen. Ze mogen de eerste 1,5 week op kosten van de gemeente boodschappen doen bij de supermarkt in de buurt, daarna krijgen ze net als alle andere leefgeld waar ze zelf de boodschappen van kunnen halen.  Ook hier wordt geregeld dat ze kleding kunnen krijgen, want veel hebben ze niet. Ze krijgen een Buddy die hun begeleid in de dagelijkse dingen de komende dagen en die ze alles vragen kan. Dan gauw naar het huisje want onze gasten zijn echt doodop en het enige wat ze willen is rust. Ik ga mee en we worden door de eigenaresse verwelkomd. Nu nog even het huisje rondgeleid en dingen uitgelegd. Ze schrikt als de deur dichtklapt en dat geeft aan dat ze hier niet voor niets zijn. Ook als ze hoort dat de verwarming op gas werkt zegt ze liever dat ze koud zit, dan dat het Russisch gas is. 😥 We hebben haar maar verteld dat er geen gas meer uit Rusland komt.

Ze wilden eigenlijk nog met de moeder naar de winkel om wat voor de avond te halen, maar ik wist dat ze niets liever wilde dan douchen en slapen, want ze kon niet meer, dus ik heb dat uitgelegd aan de mensen die mee waren, dat komt morgen wel. De eigenaresse had wat eten in huis gehaald voor ze en dat was voldoende voor deze dag.

Na een warm afscheid krijg ik een lift van de gemeenteman naar de boot waar ik 15.45 opstap en mijn reis alleen naar Joure begin.