Dag 1, begin 198649 km
Goedemorgen. 2.30, de wekker gaat.
Zaterdag is de bus gehaald en ’s middags goed volgeladen in Ureterp. Zelf hadden we al heel wat goederen verzameld. 30 boodschappen pakketten van de plus en nog heel wat meer. Er is van alles mee. Voedsel, medisch materiaal, incontinentie materiaal, matrassen, bedden, veel dekens en dekbedden en kinderkleding. Van de giften hebben we nog powerbanks kunnen kopen. En we houden genoeg over voor de brandstof en overnachting. Super dankbaar voor ieder die een bijdrage, zowel financieel als met goederen hebben geleverd. ❤️
3.10 vertrekken we. Uitgezwaaid door het thuisfront. Google Maps geeft de route aan. En 4.27 rijden we de grens van Duitsland over. Nu nog 1300 km te gaan. ????. Mooie van deze tijd van het jaar is dat het wel sneller licht wordt. Het is nu bijna 5.00 en je ziet de horizon lichter worden.
5.30 wordt het echt licht. De horizon kleurt roze en oranje. De wereld ontwaakt. Elke keer weer een momentje van bezinning. De zon geeft overal ter wereld gratis licht. ????☀️ Ook daar waar oorlog is. Dan besef je weer dat we in een fijn land mogen leven zonder geweld.
Tot nu toe is het super rustig en we kunnen mooi doorrijden. Als ik zoek op Google Maps zie ik dat het de Dag van de Arbeid is. Zou het vandaag rustig blijven vanwege een vrije dag? ????
6.45 lassen we een pitstop in. Een klein stukje van de snelweg zoeken we een tankstation op. We tanken de bus vol en legen onze blaas om vervolgens weer wat vocht toe te dienen in de vorm van koffie. Mmm lekker hoor daar waren we wel aan toe. We wisselen van plaats en ik zal nu een stuk rijden. We volgen nog steeds Google maps en we rijden via Berlijn.
10.22 doen we nog een stop net voor de Poolse grens. Nu snel een plaspauze en wisselen dan snel weer verder. De vorige keren was ik met Gerard en later met Jacob 11.00 en 11.11 de grens van Polen over gestoken nu was het 10.31, dus we hebben het sneller dan de vorige keren gereden. ????????
Helaas wordt er na de grens van Polen gewerkt aan de weg. Voor de toekomst super, maar voor nu schiet 80 km per uur niet op natuurlijk. Maar nog niets te klagen, want het is nog rustig. En na de werkzaamheden kunnen we weer vol gas.
12.00 heeft de bus best wel dorst, dus rijden we naar het tankstation. En omdat we niet achter willen blijven, doen wij nog even een bakje. ????
Nog steeds is het rustig. 12.50 de tolpoorten door. Nog 470 km te gaan.
Ook nu weer staan we versteld van hoever mensen rijden. Ooit van het land Bhutan gehoord? Nou ik niet, maar je moet wat te doen hebben en soms zie je landentekens op kentekens staan. BT dit keer, dan is Google je beste vriend. (Als je 5g – 4g het een beetje doet, momenteel moet ik het met H+ doen. ????). Buthan dus, een land in Azië ????.
De reis gaat echt super goed ondertussen doen we een black story om de tijd wat te verdrijven. De weg blijft super rustig met als gevolg dat we om 17.20 bij het hotel naar binnen lopen. Een mooi hotel, maar personeel was nergens te bekennen. ???? Na een tijdje vonden we iemand. Die was zeer vriendelijk en zo konden we inchecken.
Omdat het nog zo vroeg was hebben we onze benen even laten weten waarvoor ze bedoeld waren. Heerlijk om na 14 uur een kleine wandeling te maken. In de buurt van het hotel ligt Klasztor oo. Dominikanów een imposante kerk. We konden niet naar binnen, want er was een mis bezig (maar de deur stond op een kier dus even stiekem naar binnen gegluurd)
Om 18.30 lopen we terug naar het hotel om daar te douchen en al het reiszweet van ons af te spoelen en fris en fruitig aan de diner tafel te gaan zitten. We bestelden een heerlijke Poolse soep (zure soep) en een varkenshaas met saus.
20.00 was het genoeg en ging het lampje bijna uit. Dus de bediening bedankt in het Pools ( wat ze wel erg leuk vonden) en snel naar boven om het bed op te zoeken. Het thuisfront nog gebeld om te zeggen dat alles goed gaat. Morgen weer een dag. Dankbaar dat alles zo goed is gegaan. Ik hoop en bid dat morgen ook alles goed mag gaan, maar dat gaan we morgen meemaken.
Dag 2
Goedemorgen allemaal. Wat een zonnige dag beloofd het weer te worden vandaag. Gisteravond om 21.00 op bed gestapt en echt heerlijk geslapen. We werden rond 5.30 wakker. Eigenlijk veel te vroeg, maar na zo’n lange nacht is dit wel prima. Nog even een douche en Sander een bakje koffie. (Wat zouden we zonder koffie moeten. ????)
Om 6.30 zaten we aan het ontbijt. Gelukkig kon je hier goed kiezen tussen een stevige maaltijd (dat vond Sander prima) en een licht ontbijt van melk en cruesli, daar begin ik liever de dag mee. ????
7.30 vertrokken we richting grens. Op het ergste voorbereid omdat Jacob en ik vorige keer er 4 uur over hadden gedaan om de grens over te komen. ????????
Om 8.00 kwamen we aan bij de grens en het was rustig. Net als de vorige keer weer zo’n onbeduidend maar o zo belangrijk briefje mee gekregen die we later weer in moeten leveren. We konden meteen doorrijden tot de grenscontrole. Daar werden we opgewacht door de douane. Deur open aub. Oeps….. De achterdeur gaat nog. Maar dan de zijdeur. Die wilde thuis al niet open ???? dus met veel geduld toch maar proberen. Anders mochten we echt niet door.
Na 5 minuten wrikken en zweten kregen we de zijdeur open. En ja na een rit van 1400 km wil het wel eens heen en weer geschud zijn, dus een aantal goederen kwamen ons tegemoet. Wij blij dat het gelukt was. De douanier heeft letterlijk 2 sec zijn blik geworden op die zijdeur en we mochten hem weer dichtdoen. ????
Maar ja…. Het bed wat er stond was er ook half mee uitgekomen, dus hoe krijg je die deur weer dicht!!! Nu 10 min passen en zweten douanier gevraagd om een dopsleutel om een wieltje van het bed te halen, want anders ging de deur echt niet dicht. En ja hoor het was gelukt. Gelukkig was het een vriendelijke douanier en bereid te helpen. Hij haalde een gereedschapskistje op en zo was het gelukt om de deur dicht te krijgen. Paspoorten en autopapieren waren ingeleverd, inmiddels hadden we die ook weer terug en mochten we door naar de volgende stap. Hier waren ze tevreden met alleen de achterdeur te openen. ????
Gelukkig maar. Nu een briefje invullen van wat we mee hebben. Sommige dingen is wat uit de duim zuigen, want tja hoeveel weegt iets? Ik heb het thuis niet op een weegschaal gelegd. Maar ze waren tevreden en we konden weer door. Het laatste hek door. Het onbeduidende briefje waar inmiddels 2 stempels op staan afgegeven aan de grenswacht en door naar het tankstation waar Ruslan ons zal ontmoeten.
9.40 Oekraïense tijd stonden we bij het tankstation. Ruslan was er nog niet, dus even gebeld dat we er waren. Totale tijd om de grens over was 46 minuten! ???? We hebben 20 minuten gewacht. Totdat ze er waren. En wat fijn dat Igor ook mee was. Het is fijn om hem weer te zien. De vorige keer was ik er met Jacob, dat wist hij nog en zag meteen dat Sander zijn broer was. ????
De bussen bij elkaar gezet en de boel overgeladen. Heel wat medisch materiaal, incontinentie en dekens (dat laatste is niet meer nodig omdat het nu ook weer warmer wordt) zijn weer door handen gegaan. Na het lossen was er tijd voor pauze en onder het genot van een bakje koffie hebben we even met elkaar kunnen praten. Ruslan heeft laten zien waar de goederen heen gebracht worden. Ze vertellen dat voedsel (ook dieet voeding) aggregaten, medisch materiaal toch wel het meest belangrijke is wat nodig is en laten zien waar het gebracht word en wie het gebruiken. Al is het een kleine druppel het voelt goed om iets te kunnen doen voor deze mensen. Ik zou meer willen doen, maar op dit moment niet mogelijk.
Na een goed gesprek was het tijd om gedag te zeggen en onze terugreis te beginnen. Voordat we vertrokken heb ik nog wat t shirts met het Friese rijders logo gegeven en sleutelhangers met een fries klompje. Gewoon omdat het geweldige mensen zijn die heel wat werk verzetten voor hun mensen in hun land.
Ruslan zou met de grenswacht praten en Igor reed met ons mee om zo tegen het verkeer in naar de grenswacht van Polen te brengen (nooit geprobeerd om spookrijder te zijn maar Sander doet het gewoon! ???? Voor de slagboom is het wachten tot de grenswachter het oké vind om te komen en ons weer zo’n onbeduidend briefje te geven. De slagboom gaat open en we beginnen aan de tocht om de grens over te komen terug Polen in. Achteraan in de rij, volgens mij gaat dit langer duren dan alle procedures de andere kant op.
Beetje voor beetje schuifelen we wat verder . Nog een keer onze paspoorten inleveren en 3 stempels halen op dat onbeduidende briefje. En de vraag of we wapens mee hebben? ???? wist niet dat we er zo crimineel uitzagen. ???????? Gelukkig vinden ze het antwoord “nee” meteen goed en mogen we door. Bij het laatste poortje word de auto en onze bagage grondig onderzocht. Motorkap open en wachten. Volgens ons doen ze na iedere vraag een koffiepauze, want we staan wel even te wachten. Uiteindelijk komen er 2 van de douane om met zaklampen de boel te onderzoeken. Toch fijn dat de bus leeg is en dat we maar 1 tas mee hadden. De zoektocht naar…. (Tja waar naar??) was snel gedaan.
Paspoorten terug gekregen. (Blijft eng om ze weg te geven en niet weten waar ze zijn) en de slagboom werd geopend om nu echt de reis voort te zetten naar huis.
De reis gaat voorspoedig, maar vandaag thuiskomen lukt niet meer dus moeten nog een overnachting onderweg regelen. En omdat we dit weten, waarom zouden we dan niet een kleine sightseeing doen. (Dit op onze eigen kosten) We besluiten om Krakau aan te doen, omdat deze stad veel historische waarde heeft. Later als ik de foto’s terug kijk zie ik dat we een foto hebben gemaakt van een filmlocatie voor Schindlers List in de getto van Krakau waar Joden tijdens WO 2 maar toe moesten verhuizen. Krakau staat namelijk bekend om de joodse samenleving die tijdens de 2e wereldoorlog nagenoeg is uitgeroeid. We hadden gehoopt dat dit niet meer zou gebeuren onschuldige mensen zo’n leed laten doormaken, maar helaas deze rit laat toch zien dat zinloos geweld nog bestaat. Met gemengde gevoelens staan we stil bij deze indrukken. Hoe moedig mensen zijn en blijven en zich in onmenselijke situaties staande houden toen en nu.
We hebben een uurtje wat van de historie mogen zien en daarna weer op weg naar een hotel in Wroclaw.
19.00 goed aangekomen bij het hotel. Bij aankomst van het hotel zouden we parkeren, kwam er een mannetje uit het niets en vertelde ons dat we achter het hotel mochten parkeren. Hij rende voor de bus uit druk wijzend dat we achter hem aan moesten rijden. Het was een beetje vreemd dus met handen en voeten gezegd dat we wel bleven slapen, staat de bus dan zo goed? Ja hoor prima vertelde hij. Hij zag mijn t-shirt en glunderde meteen. Slava Oekraïne riep hij???? waarna hij weer verdween. Goed wat rust gepakt om morgen onze weg te vervolgen. Ik vouw mijn handen en vraag wederom voor een goede vervolg rit om morgen onze dierbaren weer in goede gezondheid te mogen omarmen.
Dag 3
De wekker op 6.20 gezet, zodat we vroeg kunnen ontbijten en weer op weg kunnen. Het ontbijt is ook hier weer erg uitgebreid. Van yoghurt met cruesli tot vissticks of oosterse bami. ???? Nog 1x tanken we goedkoop en dan zetten we de vaart er weer in. Begin gaat voorspoedig en we rijden rond 10.00 Duitsland weer in.
10.20 moest er even gestopt worden, want de tank van de auto moet soms vol maar de tank van ons moet wel eens geleegd worden. Maar was meteen een mooie stop om te wisselen. Helaas geen koffie, daar moeten we nog even op wachten.
10.30 stuitten we helaas op langzaam rijdend verkeer. Even lijkt het erop dat ons geluk ons verlaten heeft, maar achteraf was het een kleine onderbreking en was het na 20 minuutjes opgelost en kon de vaart er weer in. Maar bij een teken van een tankstation moesten we toch even afslaan. De bus had geen dorst maar wij wel! ???? Dus de afrit genomen eruit gesprongen en koffie opgehaald en dan snel weer verder.
De weg is vandaag zeker een stuk drukker en we stuitten zo nu en dan op een file. Soms gewoon omdat er wegen bij elkaar komen, maar ook door een ongeluk komt het verkeer tot stilstand. Hopend dat de betrokkene er heelhuids vanaf komen en dankbaar dat wij niet diegene zijn die door een ongeluk zijn getroffen gaan we verder. We moeten nog wel een stuk rijden dus vraag ik stilletjes of we veilig thuis mogen komen.
Na een tijdje had de bus toch echt dorst, dus moesten we toch een tankstation opzoeken. Het was rond 12.30 en konden meteen een broodje kopen voor de lunch. Ik had niet veel trek dus 1 broodje voor Sander. De medewerker had wel aardigheid in ons gekibbel (ging ook nergens om ????) en probeerde in redelijk NL gaat het goed? te zeggen. We hebben er aardigheid in. En als wij bij afrekenen proberen netjes in Duits te zeggen dat we bij ‘Pumpe dreie’ staan; nee hoor ‘drie’ roept hij. Sander en ik kijken elkaar aan en zeggen nee hoor in het Fries is het treie! ???? Geweldig ik wordt blij van dit soort acties. Mensen die spontaan en vrolijk zijn, zo zouden we allemaal moeten zijn, dan zag de wereld er vast een stuk vrolijker uit. Laten we met zijn allen licht in de wereld brengen. ☀️????
Ik heb het stokje weer overgenomen en mocht weer wat km maken. Er waren wat obstakels zoals files, maar dat mocht de pret niet drukken. We zagen de km naar huis kleiner worden, dus dat gaf ons moed. ???? Na 2,5 uur vond ik het wel welletjes en geef voor de laatste kilometers het stuurwiel weer over aan Sander.
Bij de grens begint ons maag best te knorren en besluiten we bij de poort van Groningen nog snel een hapje te eten. En tja het broodje kroket en hamburger lonkt dan best wel dus die besteld. (Helaas werd het een broodje frikandel, maar ook dat was prima!). Wat wel een beetje een anticlimax was is dat dit alles €5,- goedkoper was dan een kop soep, groot bord met vlees en een koude 0,5 ltr glas bier in het hotel van Jaroslaw ????????
Dat laatste stukje lijkt nog eens een eeuwigheid te duren. We rijden langs Marum dus we tanken de bus en geven hem nog een wel verdiende poetsbeurt. Want hij heeft ons tenslotte zonder morren bijna 2700 km moeten meedragen plus de extra kilo’s goederen de heenreis. Gerard komt ons halen en samen rijden we het laatste stukje naar huis. Nu kunnen we dankbaar zeggen, dat deze reis echt supergoed is gegaan. Met Gods zegen hebben we deze reis in goede gezondheid en veiligheid kunnen maken.
Bedankt aan de Friese rijders en allen die ons hebben gesteund en ons geholpen hebben om deze reis te maken. ❤️
Eindstand 198610 km